مبالغه: گاه شاعران و نویسندگان برای بیان تأثیر و قدرت کلام و رویدادهای خود بیش از آنچه هست، اغراق و بزرگ نمایی می کنند. این نوع بزرگ نمایی را در بیان وقایع «مبالغه» می گویندمثال : که گفتد برو دست رستم ببند / نبندد مرا دست چرخ بلند
در این بیت اغراق با جهان پهلوانی رستم همسو است و مدعی است که آسمان نیز دست او را نمی بندد.ارایه کنایه : هر گاه نویسنده بخواهد درباره مطلبی غیر مستقیم صحبت کند یا درباره امر پوشیده سخن بگوید بهش میگن کنایه.
حالا تعریف بالا ⬆️ یک تعریف مفهومی بود
حالا میخواهم تعریف اصلیه کنایه را بگم ⬇️
کنایه : سخنی است یک مفهوم دور و نزدیک دارد ، که نویسنده در متن خود از معنای دور آن استفاده میکند
معرکه لطفا